ความเป็นมาของครูบา



ก่อนจะมาอยู่ที่นี่เคยอยู่ที่จังหวัดชัยภูมิมาก่อน ถนนเส้นนี้ไม่เคยผ่าน แต่รถดันมาน้ำมันหมด  ระหว่างนั่งรอคนไปเติมน้ำมันให้ ที่นี่แต่เดิมเป็นวัดร้าง โยมเขาก็บอก หลวงพ่อผมนิมนต์หลวงพ่อมาอยู่วัดนี้ด้วยครับ เราก็ เออ....  จะมาจำพรรษาให้ เลยรับปาก  สุดท้ายก็ได้มาอยู่จริงๆ ก่อนจะมาก็มีวิบากกรรมของชีวิตนั่นแหละ เรื่องเงินๆทองๆเราเป็นคนหาเงินสร้างวัดให้เขา เพราะเงินมันอยู่กับเรา  จากที่เขาเคยได้เงินแล้วเขาไม่ได้  เขาก็ช่วยเหลือด้วยการย้ายวัดให้เราเสียเลย  แต่ก็ไม่ได้ไปโกรธเขา เรามาอยู่วันนี้เราขอบคุณเจ้าอาวาส  เพราะวัดนี้มันร้างมาอยู่ที่นี่มีเงินติดตัวแค่ ๔๐๐ บาท น่าสงสารนะ  แต่ดีอย่างหนึ่งมีพระติดตัวมา  ไม่มีเงินให้เขาก็เอาพระไปแลกต้นไม้มาปลูก  แถวนี้ต้นไม้ซื้อบ้างแลกบ้าง  ไม่มีเงินให้เขา  เขาสงสารให้ทีละรถปิ๊กอัพบ้าง  ที่ละรถหกล้อบ้าง  พระองค์นั้นองค์นี้  ไม่ได้ขายเอาไปแลกมา  อย่างตอนมาอยู่ใหม่สายไฟก็ไม่มี  โจรขโมยไปหมด ห้องน้ำก็ชำรุดทรุดโทรมพังไปตามกาลเวลา  เพราะไม่มีใครดูแล มาอยู่นี่ ๓ ปี ตั้งแต่ไม่มีอะไรเลย ก็ค่อยๆทำ บ้านหลุมปูนเป็นบ้านที่คนทั้งหลายไม่รู้จักคนไม่รู้จักแม้กระทั้งว่าบ้านหลุมปูนอยู่ที่ไหน  แต่ก่อนมาอยู่นี่ลำบาก  ถ้ามีก็ฉัน  เราเองก็เป็นคนฉันข้าวมือเดียวด้วย  สบายๆ ให้ก็นฉันไป  ไม่ให้ก็แล้วไป  เพราะเราเป็นอิสรชน  เหมือนสวดมนต์  เราเป็นอิสรชน  เราไม่เป็นทาสผู้ใด  เราเป็นทาสแต่พระพุทธเจ้า  เราไม่เป็นทาสโยม เราเป็นอิสรชน  สร้างด้วยกำปั้นตัวเอง  หาด้วยกำปั้นตัวเอง มีคนถวายให้แต่เราไม่เอา  เดี๋ยวเขาจะว่านี่ของกู  นี่ก็ของกู  ก็เลยไม่เอา  เหมือนแผ่นทอง ถ้าเป็นคนอื่นคงขายนะ 

แผ่นทองที่หลวงปู่จาน 1

แผ่นทองที่หลวงปู่จาน 2
แต่เราไม่ขาย ทำไมเราไม่ขาย  ถ้าพูดเป็นภาษาฝรั่งก็ว่าแฮนด์เมด เป็นงานฝึมือ  เขียนด้วยใจ  เขียนด้วยการ  เขียนด้วยฝีมือ  เข้าไว้ฝาก ๑. ฝากพระพุทธศาสนา  ๒.ฝากไว้ให้ลูกหลานดู  ว่าบรรพบุรุษท่านจานแผ่นทองไว้ให้นะ  ถ้าเผื่อเราตายไป  ไม่รู้ว่าจะตายวันไหน  แต่มีแผ่นเดียวในโลก  เก็บไว้ให้ลูกหลายหรือคนฉลาดมาลอกยันต์ในนี้ที่เขียนไว้ไปทำประโยชน์  ถ้าคนที่ฉลาด  เราไม่ขาย  ถ้าขายได้ มากว่า ๕๐,๐๐๐ หมื่น  ไม่ขาย  เก็บไว้ให้ลูกหลานดีกว่า    เหมือนเราเอารูปในหลวงมาไว้ตรงหน้าเรานั่ง  เราอธิษฐษนจะเป็นทาสของพระพุทธเจ้าและเป็นข้าของแผ่นดิน  ข้าพเจ้าไม่ใช่พระอรหันต์ข้าพเจ้ายังไม่บรรลุถึงโสดาบัน  แต่ข้าพเจ้านั้นเป็นผู้มีวิชาความรู้ติดตัวนิดๆ  หน่อยๆ  พอจะปลดเปลื้องความทุกข์ของสัพสัตย์ในโลกนี้ได้  วันใดทำดีสบายใจก็นึกถึงในหลวง  วันใดเราทำดีแสดงว่าวันนั้นเราใช้ค่าที่เราเหยียบแผ่นดินไทยอยู่....